Desirée combineert haar gezin met twee dochters (3 en 6) met de deeltijdpabo en twee dagen werk op IKC De Kerneel in Weert. “Het is pittig, maar vooral ontzettend leuk! Ik heb bewust niet voor de zij-instroom gekozen, omdat ik geen pedagogische achtergrond heb. Daarom wilde ik graag onder de vleugels van een basisschoolmentor ontdekken of dit mijn ding is.” Na het eerste studiejaar kwam ze in aanmerking voor de ‘versneld voor de klas’-variant. Ze heeft sinds vorig jaar een contract op De Kerneel en verwacht de deeltijdopleiding in tweeëneenhalf jaar af te ronden.
Korte lijntjes
Ze is erg tevreden over hoe haar scholenstichting dit regelde: “Er is de afspraak dat zij-instromers of ‘versneld voor de klas’-deeltijders altijd boventallig zijn. Ik draai soms ook zelfstandig, bijvoorbeeld op de duurzame inzetbaarheidsdagen van mijn mentor, maar we hebben structureel momenten samen voor de klas. Dan krijg ik feedback van een ervaren leerkracht en kan ik ook zien en leren van hoe mijn mentor dingen aanpakt. Dat vind ik een veilige basis om het vak te leren.”
Waarom De Kempel? Uit enthousiasme liep Desirée mee op de basisschool van haar dochtertje, een Montessori-school. “Dat was zo leuk dat ik in Eindhoven en Helmond de voorlichtingsdagen van de pabo heb bezocht. En in Helmond dacht ik: hier wil ik naartoe. Het kleinschalige sprak me meteen aan. Ik heb met studenten gesproken, die vertelden: als je een vraag hebt, krijg je snel antwoord. En dat merk ik in de praktijk: de lijntjes zijn kort. De docenten kennen je en als je hier een docent mailt, heb je inderdaad meestal binnen een dag antwoord.”
Het programma sprak aan. Desirée: “Ik vind het sowieso leuk dat je je creativiteit kwijt kunt. Je krijgt heel diverse vakken waarbij zowel op eigen kennis en vaardigheid als op didactiek wordt ingegaan. Een vak als ‘science’ bijvoorbeeld gaat over het ontwikkelen van 21e-eeuwse-vaardigheden. Daarbij ondervind je zelf in een team hoe het is om ontdekkend en ontwerpend te leren.”
Mooie gesprekken
Desirée staat nu in groep 1/2. “De kleuters zijn zo heerlijk enthousiast. Ze komen je spontaan dingen vertellen en gaan vaak helemaal op in hun spel. Daar krijg ik energie van: ze zijn altijd blij om je te zien. Twee jaar geleden heb ik bewust gekozen voor groep 7/8. Dat was soms uitdagend, want het zijn toch pubers, die wel eens wat terugzeggen. Maar je kunt er zoveel heerlijke, leuke projecten mee doen en mooie gesprekken mee voeren.”
“Ik ben zo blij dat ik dit gedaan heb. Best spannend om je baan op kantoor op te geven, maar mijn man zei: “Wat kan er gebeuren? Als het niks is, ga je weer terug.” Maar daar ben ik nu niet meer bang voor. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk.”
Tips voor mensen die de deeltijd overwegen? Desirée: “Ga het onderzoeken. Kijk in de buurt of je een dagje mee kan lopen. Dan weet je hoe het reilt en zeilt op een basisschool. Ga ook zeker bij de pabo kijken! Als het goed voelt: gewoon doen. Ik vind dit het mooiste beroep dat je kunt kiezen.”
Dat Nicky veel op heeft met kinderen, blijkt wel. Ooit twijfelde ze tussen pabo en pedagogiek en koos pedagogiek, wat haar in de jeugdzorg bracht. Na de geboorte van haar twee kinderen van 5 en 8 jaar startte ze een kinderopvang. Ze deed ervaring op als onderwijsassistent op de Berkenschutse in Heeze en ze werkt nu tweeëneenhalf op VSO De Korenaer in Helmond als leerkrachtondersteuner. Omdat ze graag haar onderwijsbevoegdheid wilde halen, kreeg ze vorig jaar de kans om de pabo te doen.
Pittig
Ga er maar aan staan: drie dagen werken op de Korenaer, een dag stage lopen op Talentrijk, twee avonden naar Hogeschool de Kempel en een eigen gezin draaien. Het is pittig, beaamt Nicky: “Mijn man en ik vragen ons wel eens af waar we aan begonnen zijn. Ik heb geluk dat mijn man onregelmatig werkt en veel thuis is voor de kinderen. Je moet goed plannen en je zaken steeds bijhouden. Het kost me veel energie, maar ik krijg er ook veel voor terug. Ik heb nog geen moment gedacht: ik ga ermee stoppen.”
De stage in groep 8 van Kindcentrum Talentrijk bevalt prima: “Ik merk dat ik ook weer eens toe ben aan ‘gewoon normaal’. Ik onderzoek of ik volgend jaar versneld voor de klas kan, want voor mij ligt de uitdaging nu op het didactische vlak. Maar het zou ook kunnen dat ik met mijn pedagogische opdracht bezig blijf op de Korenaer. In feite kan ik alle kanten op.”
Kleinschalig en betrokken
Over de keuze van De Kempel is ze beslist: “Het kleinschalige bevalt me. Ik ben bewust op zoek gegaan naar wat bij mij past. De docenten zijn betrokken en dat merk je. Mijn tutor informeert bijvoorbeeld even hoe het met me gaat toen ik in blok 3 ziek was. Ook andere docenten zijn dan op de hoogte en reiken je extra handvatten aan om een opdracht toch af te maken. En twee avonden in de week met klasgenoten aan de slag, is echt heerlijk. We hebben een hele leuke klas en werken goed samen. Gedeelde smart is halve smart, zeggen we als we het zwaar hebben.”
Zorg dat je een paar dagen meeloopt op een basisschool, raadt ze iedereen aan die ook voor deze keuze staat. Nicky: “Dan merk je of het onderwijs jou bevalt. Want het is echt wel meer dan alleen maar lesgeven. Realiseer je ook dat je sociale leven op een laag pitje gaat. Als je dat niet kunt missen, dan wordt het heel moeilijk. En uiteraard moet ook je gezin achter je staan, want mijn man neemt veel van me over in de zorg voor de kinderen. Mijn motto is tegenwoordig: kijk niet teveel terug en leg de lat niet te hoog qua schoolprestaties. Een collega zei laatst: “Een vijfeneenhalf is een studenten-tien.” Dat vind ik wel een mooie relativerende opmerking in deze fase.”
Nicky Dieters
Het was een vreemd studiejaar door de coronacrisis, maar Stan blikt tevreden terug op zijn keuze om zich ‘last minute’ aan te melden voor de deeltijd-pabo. “Door het online onderwijs had je het afgelopen half jaar natuurlijk wat minder binding met klasgenoten. Maar de betrokkenheid van de leraren is enorm hoog.”
Waarom De Kempel? Stan: “Mijn zus heeft hier gestudeerd. Ik wist dus dat De Kempel goed aangeschreven staat.” Omdat hij de pabo als tweede bachelor volgt, moest hij rekening houden met de regels. “In principe kun je hier in drie jaar afstuderen, dus dat is uiteraard financieel gunstig voor mij.”
En de inhoud? Lachend: “Qua vakken zie ik mezelf echt als een typische student: ik vind de helft leuk en de helft niet. Vakken als geschiedenis en rekenen/wiskunde schieten er voor mij echt uit qua motivatie. Het vak Nederlands ook, maar dat vind ik tegelijk ook best moeilijk. Naar die lessen kijk ik uit, omdat ze me in de praktijk vooruithelpen.”
Voorspelbaar onvoorspelbaar
Stan loopt stage op de Venlose Montessorischool, waar hij het eerste half jaar begon in groep 1/2. “Dat heeft me aangenaam verrast. In de praktijk zie je terug wat je op de opleiding meekrijgt. Die jonge kinderen zijn zo ‘voorspelbaar onvoorspelbaar’: ze doen dingen die je in de theorie leert, maar die in het echt supergrappig zijn. Bijvoorbeeld met Sinterklaas en kerst merk je dat hun fantasie nog een heel grote rol speelt. Mooi om mee te maken.”
Dit semester draait hij stage in groep 6/7/8. “Ik ervaar een natuurlijke connectie met deze kinderen, die een stuk mondiger zijn. Ze kunnen mijn verbale en non-verbale signalen lezen: ze weten wat ze aan me hebben. Ik merk dat ik mijn inlevingsvermogen en mijn enthousiasme kwijt kan. Ik durf fouten te maken, die ik ook met ze kan delen. Daar kun je juist een grappig leermoment van maken.”
Waardering
Stan geniet van de kleine momentjes in de interactie met kinderen. “Bijvoorbeeld een leerling die ‘s ochtends altijd eerder op school is. Zijn gezicht spreekt boekdelen als je de aula inloopt: meester Stan is er weer! Die waardering in blijheid of dat leerlingen graag iets tegen je zeggen of geheimpjes met je delen, daar krijg ik energie van.”
Stans droom is om op zondagavond te denken: morgen kan ik weer lekker werken. “Als ik mijn pabo-diploma heb, dan blijf ik drie dagen als fysiotherapeut werken in het ziekenhuis. En de andere twee dagen sta ik dan op de basisschool. Ik zie het leraarschap niet als een carrièreswitch, maar als een verrijking om het leven gevarieerd te houden. Vastroesten in routines is niks voor mij. Mensen die heel gevarieerd bezig zijn, komen op mij het gelukkigst over en dat wil ik ook creëren.”
Nog tips voor mensen die de deeltijdopleiding overwegen? Stan: “Probeer het gewoon. En als het niet lukt of niet leuk is, dan stop je ermee. Er zijn altijd mogelijkheden. Maar dan hoef je over 20 jaar tenminste geen spijt te hebben dat je het niet geprobeerd hebt.”
